Opgavegericht evalueren:

Om de toegevoegde waarde van beleid vast te stellen zijn systematische evaluatiemethoden beschikbaar. In de beleidspraktijk is een ‘gouden standaard’ ontstaan, die geldt als maat voor goed evaluatieonderzoek. Regelmatig komen er echter vraagstukken voorbij die vanwege hun structuur, kenmerken of context niet goed passen bij deze standaard. Complexe vraagstukken en zich op onvoorzienbare wijze ontwikkelende transitieopgaven waarvoor sturing in netwerken van verweven dynamiek plaatsvindt, laten zich soms moeilijk vangen in klassieke evaluatiemethoden. Dit essay is een pleidooi voor opgavegericht evalueren, waarin de aanpak van de maatschappelijke opgave centraal staat, met rekenschap van de complexiteit en bijkomende onzekerheden van de beleidspraktijk. Hiertoe past een breed evaluatieperspectief, waarin ruimte is voor aanvullende methodieken, passend bij de gekozen aanpak van de opgave.