Steeds vaker zijn er organisaties die de maatschappelijke opgave centraal proberen te stellen. Zo ook het ministerie van Justitie & Veiligheid, die een beweging in gang heeft gezet om de maatschappelijke opgave meer centraal te stellen in de realisatie van de beleidsagenda. Dat betekent dat de maatschappelijke vraag als uitgangspunt wordt genomen en er wordt gekeken om welke publieke waarde het gaat. De vraag wordt nu: wat is de bedoeling bij dit vraagstuk, welke waarde streven we hier na? Vervolgens kan de vraag worden gesteld welke rol er van wie nodig en passend is.
Zo eenvoudig als de vragen kunnen klinken, zo complex kan de uitvoering ervan zijn. Bureaucratische organisaties zijn meestal niet zo flexibel ingericht dat zij zich kunnen plooien naar de maatschappelijke vraag. De inrichting is gebaseerd op de principes van taakspecialisatie en functiescheiding.
Voor opgavegericht werken is het echter nodig voorbij die specialisatie en de eigen taak te kijken. Het breekt door deze organisatieprincipes heen. Rondom concrete maatschappelijke opgaven komen die mensen samen die kunnen bijdragen aan het aanpakken of oplossen van de opgave: professionals uit verschillende delen van het ministerie, maar ook andere overheden en maatschappelijke organisaties. Betrokkenen zullen deels hun eigen taak en specialisatie moeten loslaten om het mogelijk te maken dat de opgave centraal komt te staan en het in eerste instantie gaat over de bedoeling. Wat willen we gezamenlijk realiseren? Aan welke publieke waarde werken we hier? Vervolgens kan de vraag worden gesteld wat een ieder vanuit zijn eigen expertise daaraan kan bijdragen. Dat vraagt om een omkering in denken en organiseren. Het is een fundamenteel andere vraag die wordt gesteld en welke vergaande consequenties heeft.