Over het eigenaarschap van publieke instituties
De verzorgingsstaat die van ons allemaal zou moeten zijn, is van niemand geworden. Dit proces van institutionele onteigening leidt niet alleen tot overbenutting en misbruik van sociale regelingen, maar leidt ook tot regelingen die minder effectief zijn. In zijn oratie ‘Van wie is de verzorgingsstaat’ verkent Menno Fenger of en hoe vrijwillige institutionele arrangementen zoals onderlinge verzekeringen en coöperaties kunnen bijdragen aan een beter functionerende en meer herkenbare verzorgingsstaat.