De Franse overheid maakt steeds meer gebruik van consultants, met grote consternatie tot gevolg. Nederland geeft er nog veel meer geld aan uit – waarom blijft zo’n zelfde discussie hier dan uit?
[..] In de pandemie is de trend in een stroomversnelling gekomen. Zo heeft het Franse ministerie van Gezondheid sinds maart 2020 28 corona-gerelateerde consultancycontracten getekend voor een gezamenlijke waarde van ruim 11 miljoen euro. ‘Een op de twee werknemers hier heeft een burn-out,’ zegt een ambtenaar van het ministerie die eveneens anoniem wenst te blijven. ‘Met een crisis, een lockdown, en dan ook nog een vaccin om te managen… Het is duidelijk dat we hulp van buiten nodig hebben.’
In 2001 constateerde journalist Jos van der Lans dat de overheidsuitgaven aan adviesbureaus in het voorgaande decennium was verzesvoudigd. Dit was volgens hem te wijten aan de opkomst van het zogeheten ‘New Public Management’.[...] Van der Lans ziet daar ook de grondslag voor een afnemende autoriteit van de overheid: zonder kennis geen sturing. Paul Frissen ziet echter een andere oorzaak: een toegenomen mediadruk betekent dat voor topambtenaren het steeds belangrijker is om ‘de minister uit de wind te houden.’ Uit angst voor het autoriteitsverlies zoeken ze juist naar manieren om verantwoordelijkheid te kunnen ontkennen. Met als gevolg: ze besteden de inhoud nog vaker uit.
Dit artikel is verschenen in Vrij Nederland op 22-03-2021 en geschreven door Loiïs Michels. Lees het volledige artikel hier.