Sinds 1993 kent Nederland een asbestverbod. In de afgelopen jaren is er toegenomen kritiek op het stelsel en zijn de bij zelfregulering betrokken partijen lijnrecht tegenover elkaar komen te staan. Tegen de achtergrond van al deze ontwikkelingen en de vastgelopen dynamiek van belanghebbenden, reflecteren wij in dit essay op het functioneren van het asbeststelsel en buigen wij ons over de vraag of in dit stelsel nog wordt voldaan aan de basisprincipes van good governance. Ons antwoord is negatief. Daarom pleiten wij voor een fundamenteel herontwerp en schetsen daarvoor de uitgangspunten, gericht op versterking van ‘checks and balances’ en oplossing van het reguleringstekort aan de onderkant en het reguleringsoverschot aan de bovenkant.
Lees de volledige essay hier.