Nederland staat voor grote veranderopgaven. Energie, klimaat, duurzaamheid, veiligheid, gezondheid, stedelijke ontwikkeling, de economische concurrentiepositie en digitalisering zijn slechts enkele voorbeelden van thema’s waarop zich majeure veranderingen dienen te voltrekken. In dit essay reflecteren we op het werken met City Deals: een werkwijze waarbij in overeenkomsten tussen Rijk en lokale coalitions of the willing aan deze transities wordt gewerkt.
Dankzij het perspectief van multi-level governance weten we inmiddels dat het bij transitieopgaven belangrijk is dat samenwerking plaatsvindt tussen partijen op verschillende schaalniveaus. In dit essay belichten wij dat sturing in deze samenwerking óók gaat om sturen op en in de tijd: multi-temporal governance. Alle partijen hebben hun eigen kritieke momenten, urgente thema’s, stippen op de horizon en begrotings- of verkiezingscycli die maken dat wat voor de ene partij een goed moment is voor de andere niet uitkomt en dat wat voor de ene partij de opstartfase is voor de andere partij moet bijdragen aan de afronding. Vaak gaat het mis in bestuurlijke samenwerking doordat partijen zich in een andere fase bevinden. Wat voor de één haast heeft, is dan voor de ander iets wat eerst eens verder verkend mag worden. De praktijk van de City Deals laat zien dat het in de samenwerking niet alleen gaat om het juiste plan, de juiste partijen en de juiste plek, maar ook om de juiste tijd. Dat maakt het proces voor en na de ondertekening van de deal tot een opgave van synchronisatie van tijd. In het essay gaan we in op deze opgave en het handelingsrepertoire daarbij.