In 'Kwesties op de Kaart' verkennen Myrthe van Delden, Christiaan van der Kaaij, Mark van Twist en Martin Schulz strategische ontwikkelrichtingen voor de netwerkaanpak van droogte in de Achterhoek en de Liemers. Na extreem droge zomers (2018, 2019 en 2020) ontwikkelt zich in die regio's een aanpak van droogte die de afgelopen jaren nationale én internationale erkenning heeft gekregen. De manier van samenwerken is 'bijna een merk' geworden voor een werkwijze waarin partijen elkaar weten te vinden rond een opgave en bereid zijn om samen op te trekken over de grenzen van eigen organisaties heen, vanuit de gedeelde wens om stappen te zetten bij het realiseren van concrete resultaten.
Tegelijkertijd zijn in het gebied meer opgaven aan de orde dan alleen droogte: denk aan de landbouwtransitie, stikstofproblematiek, bouw- en woningopgaven of de energietransitie. Na vijf jaar intensief bouwen aan de samenwerking breekt een nieuwe fase aan. Een nieuwe fase betekent nieuwe vragen: moeten we door met deze netwerksamenwerking? En op wat voor manier dan? Stoppen, afbouwen of laten opgaan in bestaande structuren is ook altijd een optie: netwerken zijn immers geen doel op zich, ze ontlenen hun bestaansrecht aan de bijdrage die ze - ook in de toekomst - leveren aan de aanpak van droogte: als middel en tot doel. Naar de aard van het vraagstuk gaat het er om te bezien welke strategische ontwikkelrichting(en) voor de toekomst passend zijn. In dit onderzoek identificeren we vier ontwikkelrichtingen: opheffen, stollen, dynamiseren en herijken.
De auteurs zoeken in 'Kwesties op de kaart' naar de belangrijkste dilemma's in deze netwerkaanpak en hoe samenwerkende partijen daarmee om kunnen gaan: coping strategieën voor het verdelen van 'ongemak'. Over de vraag hoe samenwerking is voort te zetten in een volgende fase van groeiversnelling in relatie tot de programmering, prioritering, positionering en profilering van andere opgaven die óók moeten worden aangepakt, en de bijbehorende strategische keuzes gaat dit essay. En wat betekent het wanneer kwesties op de kaart worden ingetekend? Is dat een onschuldige exercitie waarbij de consequenties van (scherpe) keuzes duidelijk worden, of zit er ook een scheppende kracht achter? En waar moet het gesprek dan over gaan?
''Maar wat ons hier bracht gaat ons niet vanzelf ook brengen naar wat in de toekomst nodig is. In de toekomst wacht de overgang naar een fase van logistische groeiversnelling: een grote toename in ervaarbaarheid en zichtbaarheid van concreet resultaat.''
Download hier de publicatie.