
"We hebben zoveel mooie kennis en die verspreiden we zoveel mogelijk, maar op de een of andere manier wordt er toch weinig mee gedaan – tenminste dat vinden wij zelf." Het is een begrijpelijk verlangen: er is iets moois en zinvols gemaakt, er is relevante kennis geproduceerd, er is een praktijk ontstaan die navolging verdient, daarover is een mooie publicatie gemaakt, die wordt verspreid, daar worden activiteiten zoals een bijeenkomst aan gekoppeld en toch wordt er naar de zin van degenen die het hebben ontwikkeld te weinig gedaan met al dat moois en zinvols.
In dit essay nemen de auteurs u mee in de wereld van verspreiding. Door te verkennen wat aanstekelijk maakt, wat zorgt voor navolging, door acht verschillende metaforen voor aanstekelijkheid en spreiding te verkennen, krijgt de lezer een rijk palet aangereikt om zelf meer, beter en anders te spreiden. Kennis door een megafoon heen roepen, is iets anders dan ideeën opkweken in een kas en dat is weer iets anders dan ‘superspreader’ van een virus worden wat weer onvergelijkbaar is met het faciliteren van wildgroei. Kortom: acht nieuwe perspectieven op spreiding en verspreiding