De neutrale positie van de burgemeester wordt in toenemende mate publiekelijk betwist. Steeds vaker wordt de vraag gesteld of een burgemeester wel kan en moet fungeren als neutrale arbiter. Maar juist in een tijdsgewricht van toenemende maatschappelijke verruwing en meer zichtbare polarisatie en moralisatie, neemt het belang van een passende invulling van die eigenstandige, neutrale positie alleen maar toe.
In het essay Neutraliteit: tussen zijn en worden verkennen we het begrip neutraliteit in relatie tot het burgemeestersambt. We laten zien dat neutraliteit niet hetzelfde is als ‘objectiviteit’ of ‘kleurloosheid’. Op basis van gesprekken met ongeveer vijftien burgemeesters ontwikkelden we een denkraam dat burgemeesters in staat stelt om te reflecteren hoe zij invulling kunnen en willen geven aan hun neutrale positie.
Uitdrukking geven aan de neutrale positie is buitengewoon complex en vraagt in elke situatie om een andere invulling. Hierbij is het juist de kunst om in het ambt te functioneren op een manier die recht doet aan neutraliteit, zónder de politieke en maatschappelijke realiteit uit het oog te verliezen. Neutraliteit is daarmee iets dat er is én dat als zodanig wordt gedaan.
Lees hier het essay.