Mag ik geloven dat u de tekenen van deze tijd verstaat en zult verstaan? Ik hoop het, maar ik zeg er wel bij dat het bijzondere aan het koesteren van hoop is dat je daarbij niet realistisch hoeft te zijn.
Arthur Docters van Leeuwen, Ernst Hijmans Lezing 2002
Onze collega Arthur Docters van Leeuwen is in de nacht van 14 augustus in alle rust en in aanwezigheid van zijn familie overleden.
Arthur Docters van Leeuwen was een even loyale als autonome dienaar van de publieke zaak. Hij was een oorspronkelijk denker die zijn grote kwaliteiten in dienst stelde van de instituties van de democratische rechtsstaat. Dat deed hij met een niet aflatende Zivilcourage. Hij was in alle opzichten een bijzondere verschijning, maar hield allerminst van het begrip ‘authenticiteit’. Het ging hem juist om discipline ‘zodat we ons op zijn minst aanvaardbaar verhouden tot onze medemens’, zoals hij in de eerste Kees Lunshof lezing (2008) uitsprak.
Arthur was van 2004 tot 2008 de eerste voorzitter van onze Raad van Toezicht. Hij beschikte over groot inzicht in de Haagse ambtelijke cultuur, hij behartigde het belang van de school met groot gezag en hield met scherpzinnige vragen het bestuur bij de strategische les. Hij was wars van modieuze trends en triviale vergezichten. Arthur dacht voorbij en tegen de tijdgeest in. Hij zocht vernieuwing en vitaliteit door de tijd te vertragen en denken voor actie te laten gaan.
De taal was een grote liefde, vele registers ervan beheerste hij: van de erotische novelle tot het intellectuele essay, van het serieuze gedicht tot de geserreerde beleidstekst, van de inspirerende lezing tot het diepgaande gesprek. Graag had hij daar nog een dissertatie aan willen toevoegen. Dat was een van de taken die hij op zich nam, toen hij na zijn voorzitterschap zich als senior research fellow aan de school verbond. De empirie zou zijn eigen, glansrijke loopbaan met indrukwekkende botsingen zijn; de vormgeving van publieke instituties het theoretisch perspectief. Zijn fysieke gezondheid bleek – zoals vaker – daarvoor toch een te grote hindernis te vormen, hoewel hij een indrukwekkende hoeveelheid materiaal al had verzameld.
Ook zijn andere taken heeft Arthur met het hem zo kenmerkende elan uitgevoerd. Aan hem danken we een van de grote parels aan de kroon van de school: het Leernetwerk voor topfunctionarissen in openbaar bestuur en publieke sector, waarvan inmiddels de elfde aflevering is gestart. Daarnaast was Arthur leermeester, bron van inspiratie en kritische begeleider van zijn collega’s en hun projecten en plannen. En hij was docent. In veel van onze leergangen kon hij gloedvol spreken over de grote waarde van een hoogwaardige ambtelijke dienst voor de politiek en vooral ook voor de samenleving. Zijn voorbeeldige loopbaan was bron voor verhelderende inzichten en prikkelende lessen.
We zullen zijn wijsheid, zijn non-conformisme en zijn onafhankelijkheid missen, maar troost vinden in de herinnering aan zijn scherpzinnigheid, bijzondere humor en warme vriendschap.
Prof. dr. Paul Frissen – decaan en bestuursvoorzitter
Prof. dr. Mark van Twist – decaan en bestuurder
Dr. Myrte Ferwerda – directeur en bestuurder