In januari 2021 viel kabinet Rutte III vanwege de toeslagenaffaire. De val kwam met een belofte: de menselijke maat zou terugkomen, want die ontbrak in wat de kinderopvangtoeslagaffaire is gaan heten. Deze beweging is op dit moment in volle gang. Op allerlei beleidsterreinen, en daarmee in tal van overheidsorganisaties, wordt nagedacht over de vraag hoe er meer aandacht kan zijn voor de menselijke maat. Opvallend daarbij is dat niet expliciet is omschreven wat die 'menselijke maat' en 'werken vanuit de menselijke maat', precies betekenen. Maar wat is menselijke maat eigenlijk? Wat is dit nieuwe maatgevende principe precies en wat betekent het voor de relatie tussen overheid en mensen? Wat gaat schuil achter de vaak genoemde ambitie om meer menselijke maat te hanteren en de conclusie dat de menselijke maat uit het oog verloren is? Wat vraagt dit van bestuurders, ambtenaren, uitvoerend medewerkers en welke afwegingen moeten hiervoor in worden gemaakt?
Daarover gaat het essay 'Een (on)begrensde menselijke maat'. Op basis van de vele gesprekken die de auteurs hebben gevoerd bij departementen en uitvoeringsorganisaties laten zij zien hoe er nu al op heel uiteenlopende wijzen invulling wordt geven aan menselijke maat. In het handelingsrepertoire van de overheid blijken daarbij twee routes te onderscheiden: van ‘mens naar maat’ en van ‘maat naar mens’. Toch kleven aan elk van deze routes zowel voor- als nadelen en mogen zij volgens de auteurs vooral niet de paradox verhullen dat het teveel bewandelen op deze routes juist de ruimte voor menselijke maat in de weg zit.
Download het essay hier.